საყლაპავის (საყლაპავი მილის) ატრეზია

 ბავშვები შეიძლება დაიბადონ გარკვეული თანდაყოლილი ანომალიებით.  დედის საშვილოსნოში მყოფ ნაყოფს განვითარების პროცესში შეიძლება შეექმნას სტრუქტურული და ფიზიკური პრობლემები მემკვიდრეობითი დაავადებების, დეფორმაციის დეფორმაციისა და რადიაციის გამო.  ამ მდგომარეობას თანდაყოლილი ანომალია და მალფორმაცია ეწოდება.  საყლაპავის ატრეზია და ტრაქეა-საყლაპავის ერთ-ერთი მათგანია.  თუმცა, სწორად დაგეგმილი პროცესისა და წარმატებული მკურნალობის შემთხვევაში, ბავშვი ნორმალურად განაგრძობს განვითარებას.  საყლაპავის ატრეზიისა და ტრაქეა-საყლაპავის ფისტულის კორექცია, როგორც წესი, შესაძლებელია ერთი ოპერაციით.

საყლაპავის ატრეზია არის თანდაყოლილი ანომალია, რომელიც ვლინდება 3000-4500 დაბადებიდან ერთხელ და გასათვალისწინებელია ახალშობილთა დიფერენციალური დიაგნოზის დროს მშობიარობის შემდგომი კვების სირთულეებით ან სუნთქვის დისტრესით.  საყლაპავის ატრეზია და ტრაქეა-საყლაპავი, რომელიც დიაგნოზირებულია დაბადებისთანავე, უნდა მოხდეს მისი მკურნალობა დაუყოვნებლად.  ამ დაავადებების წინასწარი დიაგნოსტიკა შესაძლებელია კუჭის ღრუს არნახვით ან პრენატალურ ექოსკოპიაზე მისი მცირე დანახვით.  თუმცა ყველაზე საბოლოო დიაგნოზი დგება დაბადებისთანავე, შემდეგ კი იგეგმება ქირურგიული მკურნალობის პროცესი.

რა არის საყლაპავის ატრეზია?

 საყლაპავის ატრეზია არის თანდაყოლილი დეფექტი, რომლის დროსაც ბავშვის საყლაპავის ნაწილი სათანადოდ არ ვითარდება.  საყლაპავის ატრეზიის მქონე ბავშვში საყლაპავს აქვს ორი ცალკეული განყოფილება, ზედა და ქვედა საყლაპავი, რომლებიც ერთმანეთთან არ არის დაკავშირებული.  ამ თანდაყოლილი დეფექტის მქონე ბავშვს არ შეუძლია საკვების გადატანა პირიდან კუჭში და ზოგჯერ უჭირს სუნთქვა.  საყლაპავის ატრეზია ჩვეულებრივ ხდება ტრაქეა-საყლაპავის ფისტულით, თანდაყოლილი დეფექტით, რომლის დროსაც საყლაპავის ნაწილი მიმაგრებულია ტრაქეასთან ან სასუნთქ მილთან.

საყლაპავის ატრეზიის სახეები

 არსებობს საყლაპავის ატრეზიის ოთხი ტიპი, რომელსაც ეწოდება ტიპი A, ტიპი B, ტიპი C და ტიპი D.  ესენი შემდეგია:

 • საყლაპავის A ტიპის ატრეზია, როდესაც საყლაპავის ზედა და ქვედა ნაწილები ერთმანეთთან არ არის დაკავშირებული და ბოლოები დახურულია.  საყლაპავის არც ერთი ნაწილი ამ ნიშნებით არ არის მიმაგრებული ტრაქეაზე.

 • საყლაპავის B ტიპის ატრეზია ძალიან იშვიათია.  B ტიპის დროს საყლაპავის ზედა ნაწილი მიმაგრებულია ტრაქეაზე, მაგრამ საყლაპავის ქვედა ნაწილს აქვს დახურული ბოლო.

 • C ტიპის საყლაპავის ატრეზია ყველაზე გავრცელებული ტიპია.  ამ ტიპის დროს საყლაპავის ზედა ნაწილს აქვს დახურული ბოლო, ხოლო საყლაპავის ქვედა ნაწილი მიმაგრებულია ტრაქეაზე.

 • საყლაპავის D ტიპის ატრეზია საყლაპავის ატრეზიის უიშვიათესი და მძიმე ფორმაა.  ამ ტიპის დროს საყლაპავის ზედა და ქვედა ნაწილები ერთმანეთთან არ არის დაკავშირებული და თითოეული ცალკე უკავშირდება ტრაქეას.

საყლაპავის ატრეზიის სიმპტომები ჩვილებში

საყლაპავის ატრეზიის მქონე ჩვილებს აქვთ გარკვეული სიმპტომები.  ეს სიმპტომები შემდეგია:

 • საყლაპავის ატრეზიის მქონე ბავშვს უჭირს ნერწყვის ან რძის გადაყლაპვა.  ამ მიზეზით, რძე, რომელსაც ბავშვი წოვს, გროვდება მის პირში და ბავშვი ამოიღებს ამ დაგროვილ რძეს.
• თუ ბავშვს აღენიშნება ზედა ტრაქეო-საყლაპავის ფისტულა საყლაპავის ატრეზიით, შეწოული რძე შესაძლოა ფილტვებში შეიწოვოს და შედეგად ბავშვს განუვითარდეს ხველების შეტევები, რომელსაც თან ახლავს სისხლჩაქცევები.

საყლაპავის ართროზის დიაგნოსტიკა ჩვილებში

 ორსულობის დროს საყლაპავის ატრეზიის დიაგნოზი იშვიათია.  საყლაპავის ატრეზია ყველაზე ხშირად შეიძლება შეინიშნოს მშობიარობის შემდგომ პერიოდში, როდესაც ბავშვი პირველად იწყებს კვებას.  ბავშვს, რომელიც განიცდის ამ მდგომარეობას, შეიძლება განიცადოს დახრჩობა ან ღებინება კვების დროს პირველივე კვებით.

საყლაპავის ართროზის მკურნალობა ჩვილებში

 საყლაპავის ატრეზიის მქონე ბავშვში საჭიროა სასწრაფო ქირურგიული მკურნალობა საყლაპავის დახურული ბოლოების დასაკავშირებლად, რომელსაც ეწოდება საყლაპავი, და უნდა დაიხუროს ფისტული.  თუმცა, ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს ერთზე მეტი ქირურგიული ოპერაცია.  თუ ეს ქირურგიული აპლიკაციები წარმატებით დასრულდა, ბავშვს შეუძლია განიცადოს ნორმალური განვითარება.  ამ მიზეზით, ჩვილები, რომლებიც აჩვენებენ ზემოთ ჩამოთვლილ სიმპტომებს, უნდა შეფასდეს პედიატრი გასტროლოგის მიერ.